Fizjoterapia

fizjoterapia

(z gr. therapeia – leczenie, physis – natura) jest dziedziną medycyny obejmującą utrzymywanie, rozwijanie i przywracanie utraconych zdolności ruchowych człowieka. Choć zalicza się do nauk medycznych, to korzysta ona także z nauk o kulturze fizycznej.

Fizjoterapia składa się z trzech działów:

kinezyterapii

fizykoterapii

terapii manualnej

Kinezyterapia

(gr. kinesis – ruch) są to różnego rodzaju zestawy i kompozycje ćwiczeń ruchowych, których zadaniem jest zwiększanie siły i wytrzymałości mięśni, poprawa wydolności, poprawa ruchomości stawów, elastyczności i wytrzymałości tkanek miękkich, korekcje nieprawidłowych ułożeń i ustawień kości

oraz stawów, pobudzanie ruchomości, zwiększanie zakresu ruchów, przywracanie funkcji ruchowych w obrębie całego układu ruchu.

Fizykoterapia

zajmuje się wykorzystywaniem oddziaływania fizycznego bodźców generowanych przez światło, prąd elektryczny, pole magnetyczne, promienie laserowe, ultradźwięki, niskie bądź wysokie temperatury. Czynniki te stymulują pozytywne procesy biologiczne w tkankach odpowiedzialne za ich regenerację i gojenie.

Terapia manualna

(łac. manualis – ręczny) zajmuje się wykorzystywaniem oddziaływania ludzkich dłoni na ciało pacjenta poprzez ucisk określonych stref leczonej okolicy. Opiera się ona na biomechanice i specyfice poszczególnych okolic narządu ruchu człowieka. W ramach terapii manualnej można prowadzić terapie tkanek miękkich, układu mięśniowo-nerwowego a także prowadzić manipulacje i mobilizacje stawowe. Szczególne zastosowanie terapie manualne znajdują w schorzeniach stawów, kręgosłupa, w terapiach tkanek miękkich i w zwalczaniu bólu.

Kim zajmuje się fizjoterapeuta?

Pacjentami, którzy:

przebyli uraz, zwłaszcza o charakterze sportowym,
złamali kość lub uszkodzili staw,
mają zmiany zwyrodnieniowe stawów związane z procesem starzenia się,
mają bóle kręgosłupa w odcinku szyjnym, piersiowym bądź lędźwiowym,
przeszli lub są zakwalifikowani do operacji w obrębie narządu ruchu,
chcą pracować nad prawidłową postawą,
chcą zmniejszyć ryzyko urazu,
chcą poprawić swój performance w sporcie wyczynowym poprzez odpowiednie bodźcowanie i aktywizację tych części układu mięśniowo-szkieletowego, które nie są normalnie wykorzystywane.